Wat is een fonetische weergave?

Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA)

De fonetische weergave is een manier om de uitspraak van woorden zo precies mogelijk weer te geven, los van de spelling. Dit gebeurt met behulp van het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA), een wereldwijd gebruikte standaard in de taalkunde.

Voorbeelden

• "geel" → /xeːl/
• "champagne" → /ʃɑ̃ˈpaɲə/
• "psychologie" → /ˌpsi.xo.loˈɣi/

Waarom is het nuttig?

• Geeft exact aan hoe een woord wordt uitgesproken
• Handig bij het leren van een nieuwe taal
• Helpt bij het corrigeren van uitspraak
• Maakt onderscheid tussen subtiele klanken

Opbouw van een IPA-weergave

• Klinkers: /a/, /eː/, /ɔ/, /i/
• Medeklinkers: /b/, /d/, /k/, /ʃ/, /ŋ/
• Klemtoon: /ˈ/ (primaire), /ˌ/ (secundaire)
• Sjwa-klank: /ə/ – onbeklemtoonde “e”

Voorbeeld: "gevangenisbewaker"

Fonetische weergave: /xəˈvɑŋə(n)ɪs.bəˌʋaː.kər/

• /x/: de harde G-klank
• /ə/: de onbeklemtoonde e (sjwa)
• /ʋ/: de zachte Nederlandse "w"
• /ˈvɑŋ/: hoofdlettergreep met klemtoon
• /ˌʋaː/: nevenklemtoon op "wa"

Nuttige bronnen en tools

• ipa.typeit.org – typ zelf IPA-symbolen
• Wiktionary, Van Dale en Oxford – woordenboeken met fonetische transcriptie
• Taalwetenschapboeken – uitleg en toepassingen van het IPA-systeem