cenobiet
Betekenis cenobiet
Een lid van een kloostergemeenschap die in gemeenschap samenleeft met anderen, in tegenstelling tot een kluizenaar die in afzondering leeft.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met cenobiet
De cenobiet vond vrede in het dagelijkse ritme van gebed en arbeid in de abdij.
Uitspraak (fonetisch)
se-no-biet (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: ce-no-biet
Synoniemen
- monnik
- broeder
- gedeelde kluizenaar
Woorden die beginnen of eindigen met "cenobiet"
- cenobitisch
- cenobitisme
- kloosterleven
Etymologie
Afkomstig van het Midden-Franse 'cénobite', dat teruggaat op het Latijnse 'coenobita', ontleend aan het Grieks 'koinobion', wat 'gemeenschappelijk leven' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een cenobiet en een kluizenaar?
Een cenobiet leeft in gemeenschap met anderen, terwijl een kluizenaar in afzondering leeft. - Leven alle cenobieten in kloosters?
Ja, cenobieten zijn monniken die in een kloostergemeenschap leven. - Komt de term cenobiet alleen in religieuze contexten voor?
Ja, het wordt voornamelijk in religieuze contexten gebruikt om kloosterlingen aan te duiden. - Welke religies kennen cenobieten?
Vooral in het christendom, met name binnen het katholicisme en orthodoxie, maar ook in andere religies met kloostertradities. - Hoe wordt iemand een cenobiet?
Iemand wordt een cenobiet door zich aan te sluiten bij een kloostergemeenschap en de daarbij behorende geloften af te leggen.