hoofdzonden
Betekenis hoofdzonden
De zeven hoofdzonden, ook wel de 'zeven doodzonden' genoemd, zijn ondeugden die in de christelijke traditie worden beschouwd als de basis voor andere zonden en immoreel gedrag. De zeven hoofdzonden zijn: hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, woede en luiheid.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met hoofdzonden
De priester sprak in zijn preek over de gevaarlijke aantrekkingskracht van de hoofdzonden.
Uitspraak (fonetisch)
hoofd-zon-den (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: hoofd-zon-den
Synoniemen
- doodzonden
- ondeugden
Woorden die beginnen of eindigen met "hoofdzonden"
- hoofdzinner
- hoofdzondenlijst
- onderzonden
Etymologie
De term 'hoofdzonden' komt van het Latijnse 'peccata capitalia' dat 'hoofd' of 'belangrijkste' zonden betekent, welke de oorzaak zijn van andere zonden.
Veelgestelde vragen
- Hoeveel hoofdzonden zijn er?
Er zijn zeven hoofdzonden: hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, woede en luiheid. - Wat zijn de tegenovergestelde deugden van de hoofdzonden?
De tegenovergestelde deugden zijn nederigheid, vrijgevigheid, kuisheid, vriendelijkheid, matigheid, geduld en ijver. - Waarom worden ze 'hoofdzonden' genoemd?
Ze worden 'hoofdzonden' genoemd omdat ze de basis vormen van veel andere zonden en moreel wangedrag. - Zijn de hoofdzonden nog relevant in de moderne tijd?
Ja, de hoofdzonden worden nog steeds gebruikt in religieuze en ethische discussies over immoreel gedrag. - Worden de hoofdzonden in elke religie erkend?
De hoofdzonden zijn specifiek verbonden aan de christelijke traditie, maar vergelijkbare concepten bestaan in andere religies.