sprookje
Betekenis sprookje
Een sprookje is een fictief verhaal met vaak magische elementen, dat meestal bedoeld is voor kinderen.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met sprookje
De oma las haar kleinkind elke avond een sprookje voor voor het slapengaan.
Uitspraak (fonetisch)
ˈsproːkjə (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: sprook-je
Synoniemen
- vertelling
- mythe
- fabel
Woorden die beginnen of eindigen met "sprookje"
- sprookjesschrijver
- sprookjesachtig
- tover(sprookje)
Etymologie
Het woord sprookje komt van het Middelnederlandse woord 'spreken', dat vertellen betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het doel van een sprookje?
Een sprookje is bedoeld om te vermaken, maar kan ook levenslessen en moraal overbrengen. - Voor welke leeftijdsgroep zijn sprookjes bedoeld?
Sprookjes zijn voornamelijk bedoeld voor kinderen, maar kunnen ook volwassenen aanspreken. - Waar komen sprookjes vandaan?
Sprookjes zijn vaak afkomstig uit mondelinge vertellingen en zijn in de loop der jaren opgeschreven en aangepast. - Zijn alle sprookjes dezelfde over de hele wereld?
Nee, sprookjes kunnen sterk variëren afhankelijk van de cultuur en het land van herkomst. - Wat is het verschil tussen een sprookje en een fabel?
Een fabel is een kort verhaal met een moraal, vaak met dieren in hoofdrollen, terwijl een sprookje magische elementen bevat en niet specifiek een moraal heeft.