stekeblind

Betekenis stekeblind

Zeer slechtziend of volledig blind.

Woordsoort

bijvoeglijk naamwoord

Voorbeeldzin met stekeblind

Zonder zijn bril is Jan stekeblind en kan hij niets zien.

Uitspraak (fonetisch)

ˈstɛ.kə.blɪnt (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: ste-ke-blind

Synoniemen

  • blind
  • zielloos
  • visueel gehandicapt

Woorden die beginnen of eindigen met "stekeblind"

  • stekeblindheid
  • stekeblind vertrouwen
  • blind vertrouwen

Etymologie

Het woord 'stekeblind' komt van het Oud-Nederlands 'stekel' wat 'stijf' betekent, gecombineerd met blind, om aan te duiden dat iemand compleet blind is.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen 'blind' en 'stekeblind'?
    'Stekeblind' benadrukt een grotere mate van blindheid, vaak als in 'volledig blind'.
  • Wordt 'stekeblind' nog vaak gebruikt in de Nederlandse taal?
    Ja, vooral in spreektaal wanneer men extra wil benadrukken dat iemand niets kan zien.
  • Kan 'stekeblind' ook figuurlijk gebruikt worden?
    Ja, het kan ook figuurlijk gebruikt worden om iemand te beschrijven die iets overduidelijks niet 'ziet' of begrijpt.
  • Is 'stekeblind' een beleefd woord?
    Het kan in bepaalde contexten ongevoelig overkomen, het hangt af van de situatie en personen betrokken.
  • Komt het woord 'stekeblind' voor in andere talen?
    Het woord in deze vorm is specifiek voor het Nederlands, maar er zijn equivalenten in andere talen die hetzelfde betekenen.