bebouwing
Betekenis bebouwing
Het geheel van gebouwen dat op een bepaalde plaats of terrein is neergezet.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met bebouwing
De nieuwe woonwijk is een mix van moderne en traditionele bebouwing.
Uitspraak (fonetisch)
bəˈbɑu̯iŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: be-bou-wing
Synoniemen
- gebouwen
- bouwsel
- constructie
Woorden die beginnen of eindigen met "bebouwing"
- bebouwing
- bebouwde
- verbouwing
Etymologie
Afgeleid van het werkwoord 'bouwen', met het voorvoegsel 'be-' dat gerichtheid aangeeft.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen bebouwing en bouw?
'Bebouwing' verwijst naar het geheel van gebouwen op een plek, terwijl 'bouw' de activiteit of het proces van bouwen aanduidt. - Kan bebouwing verwijzen naar zowel woningen als commercieel vastgoed?
Ja, bebouwing kan verwijzen naar alle soorten gebouwen, inclusief zowel woningen als commercieel vastgoed. - Wat betekent onbebouwde grond?
Onbebouwde grond is een perceel dat nog geen gebouwen heeft en open ruimte is. - Is bebouwing altijd permanent?
Niet altijd, sommige bebouwingen kunnen tijdelijk zijn afhankelijk van vergunningen en het doel van de constructies. - Hoe beïnvloedt bebouwing het milieu?
Bebouwing kan impact hebben op het milieu door grondgebruikverandering, waterafvoering en ecologische footprint door de materialen gebruikt in de constructie.