bebouwing

Betekenis bebouwing

Het geheel van gebouwen dat op een bepaalde plaats of terrein is neergezet.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met bebouwing

De nieuwe woonwijk is een mix van moderne en traditionele bebouwing.

Uitspraak (fonetisch)

bəˈbɑu̯iŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: be-bou-wing

Synoniemen

  • gebouwen
  • bouwsel
  • constructie

Woorden die beginnen of eindigen met "bebouwing"

  • bebouwing
  • bebouwde
  • verbouwing

Etymologie

Afgeleid van het werkwoord 'bouwen', met het voorvoegsel 'be-' dat gerichtheid aangeeft.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen bebouwing en bouw?
    'Bebouwing' verwijst naar het geheel van gebouwen op een plek, terwijl 'bouw' de activiteit of het proces van bouwen aanduidt.
  • Kan bebouwing verwijzen naar zowel woningen als commercieel vastgoed?
    Ja, bebouwing kan verwijzen naar alle soorten gebouwen, inclusief zowel woningen als commercieel vastgoed.
  • Wat betekent onbebouwde grond?
    Onbebouwde grond is een perceel dat nog geen gebouwen heeft en open ruimte is.
  • Is bebouwing altijd permanent?
    Niet altijd, sommige bebouwingen kunnen tijdelijk zijn afhankelijk van vergunningen en het doel van de constructies.
  • Hoe beïnvloedt bebouwing het milieu?
    Bebouwing kan impact hebben op het milieu door grondgebruikverandering, waterafvoering en ecologische footprint door de materialen gebruikt in de constructie.