betichte
Betekenis betichte
Iemand die officieel beschuldigd wordt van een misdrijf of overtreding.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met betichte
De betichte ontkende de beschuldigingen tijdens de rechtszaak.
Uitspraak (fonetisch)
bəˈtɪxtə (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: be-tich-te
Synoniemen
- beschuldigde
- aangeklaagde
- verdachte
Woorden die beginnen of eindigen met "betichte"
- beticht
- betichten
- betichting
Etymologie
Afgeleid van het werkwoord 'betichten', dat afkomstig is uit het Middelnederlandse 'betichten', wat 'beschuldigen' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een betichte en een verdachte?
Een betichte is officieel beschuldigd van een misdrijf of overtreding, terwijl een verdachte iemand is die nog niet officieel in staat van beschuldiging is gesteld. - Komt 'betichte' vaak voor in juridische contexten?
Ja, 'betichte' wordt vaak gebruikt in juridische contexten om iemand aan te duiden die officieel beschuldigd is binnen een rechtszaak. - Is een betichte altijd schuldig?
Nee, een betichte is iemand die beschuldigd wordt, maar hij of zij is niet per definitie schuldig. Dit moet eerst bewezen worden in een rechtszaak. - Kan 'betichte' ook als werkwoord gebruikt worden?
Nee, 'betichte' is een zelfstandig naamwoord. Het werkwoordsvorm is 'betichten'. - Wordt het woord 'betichte' in informele situaties gebruikt?
Het woord 'betichte' is formeel en komt voornamelijk voor in juridische of officiële contexten.