conjunctie
Betekenis conjunctie
Een conjunctie is een woord dat twee zinnen of zinsdelen met elkaar verbindt.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met conjunctie
In de zin 'Ik ga naar huis en eet een appel' is 'en' een conjunctie.
Uitspraak (fonetisch)
kɔnˈjʏŋktsi (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: con-junc-tie
Synoniemen
- voegwoord
- connectief
- bindwoord
Woorden die beginnen of eindigen met "conjunctie"
- conjuncties
- conjunctiepunt
- subconjunctie
Etymologie
Afgeleid van het Latijnse 'coniunctio', wat 'verbinding' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een conjunctie en een disjunctie?
Een conjunctie verbindt zinnen of zinsdelen, terwijl een disjunctie een keuze uitdrukt of alternatieven aangeeft. - Hoe herken ik een conjunctie in een zin?
Conjuncties zijn vaak kleine woorden zoals 'en', 'of', 'maar', die zinnen of zinsdelen verbinden. - Kunnen conjuncties alleen zinnen verbinden?
Nee, conjuncties kunnen ook woorden of zinsdelen verbinden. - Wat is een veelvoorkomende fout bij het gebruik van conjuncties?
Een veelvoorkomende fout is het gebruiken van een conjunctie om een losse zinsfragment te maken zonder volledige zin. - Zijn er verschillende soorten conjuncties?
Ja, er zijn nevenschikkende conjuncties en onderschikkende conjuncties, elk met hun eigen functie.