duis
Betekenis duis
Een oude Nederlandse benaming voor een konijn.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met duis
Tijdens de jacht zag hij een duis uit de bosjes springen.
Uitspraak (fonetisch)
dœys (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: duis (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- konijn
- haas
- knaagdier
Woorden die beginnen of eindigen met "duis"
- duisternis
- duister
- duiven
Etymologie
Oorspronkelijk uit het Middelnederlands, mogelijk verwant aan het Duitse 'Hase' en Latijnse 'cuniculus'.
Veelgestelde vragen
- Is 'duis' een veelgebruikt woord?
'Duis' is tegenwoordig verouderd en wordt weinig gebruikt. - Wat is de moderne benaming voor 'duis'?
In het moderne Nederlands gebruiken we de term 'konijn'. - Komt 'duis' voor in dialecten?
Het kan in sommige Nederlandse dialecten nog gebruikt worden, maar dit is zeldzaam. - Is 'duis' gerelateerd aan enig ander Nederlands woord?
Het woord heeft deels fonetische overeenkomsten met 'duister', maar er is geen directe relatie. - Wat is de oorsprong van het woord 'duis'?
Het woord stamt uit het Middelnederlands en heeft mogelijk Germaanse wortels.