eerbaarheid
Betekenis eerbaarheid
een eigenschap betreffende het behoud van eer en goede naam, vaak gerelateerd aan zedelijkheid en kuisheid.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met eerbaarheid
De eerbaarheid van de koningin was van het grootste belang voor het functioneren van het hof.
Uitspraak (fonetisch)
ˈeːrˌbaːrˌhɛit (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: eer-baar-heid
Synoniemen
- zedelijkheid
- deugdzaamheid
- kuisheid
Woorden die beginnen of eindigen met "eerbaarheid"
- eerbaar
- eerbetoon
- eerbied
Etymologie
Het woord komt van de combinatie van 'eer', dat zelf een oorsprong heeft in het Oudnederlands 'ēra', en 'baarheid', wat staat voor een abstract zelfstandig naamwoord makend suffix.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent eerbaarheid precies?
Eerbaarheid verwijst naar de eigenschap van het behouden van eer en een goede naam, vaak gerelateerd aan moreel gedrag en fatsoen. - Is eerbaarheid hetzelfde als zedelijkheid?
Hoewel ze vergelijkbaar zijn, richt eerbaarheid zich meer op eer en goede naam, terwijl zedelijkheid breder naar moreel gedrag kan verwijzen. - Hoe gebruik je 'eerbaarheid' in een zin?
Een voorbeeld van het gebruik van 'eerbaarheid' in een zin is: 'De eerbaarheid van zijn handelen wordt in twijfel getrokken.' - Wat is het tegenovergestelde van eerbaarheid?
Het tegenovergestelde van eerbaarheid kan 'oneerbaarheid' of 'schandelijkheid' zijn, afhankelijk van de context. - Waarom is eerbaarheid belangrijk?
Eerbaarheid is belangrijk omdat het een goede naam en sociaal aanzien kan conserveren, wat essentieel kan zijn voor persoonlijke en professionele relaties.