eiser

Betekenis eiser

Iemand die een eis indient, vooral in een juridische context, meestal verwijzend naar de persoon die een rechtszaak start.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met eiser

De eiser bracht zijn zaak voor de rechtbank in de hoop op schadevergoeding.

Uitspraak (fonetisch)

ˈɛi̯sər (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: ei-ser

Synoniemen

  • aanklager
  • klager
  • claimant

Woorden die beginnen of eindigen met "eiser"

  • eis
  • eiseres
  • eisrecht

Etymologie

Afgeleid van het werkwoord 'eisen', dat stamt uit het Middelnederlands 'eisen', beïnvloed door het Oudhoogduitse 'eisōn'.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen een eiser en een gedaagde?
    De eiser is degene die de rechtszaak aanspant, terwijl de gedaagde de persoon is tegen wie de dagvaarding gericht is.
  • Kan een bedrijf ook als eiser optreden in een rechtszaak?
    Ja, zowel natuurlijke personen als rechtspersonen zoals bedrijven kunnen als eisers optreden.
  • Wat gebeurt er als de eiser zijn zaak niet bewijst?
    Als de eiser zijn beweringen niet voldoende kan bewijzen, kan de rechtszaak worden verworpen of kan de eiser de gevraagde uitspraak niet verkrijgen.
  • Is een eiser altijd iemand die schade heeft geleden?
    Niet altijd; een eiser kan ook iemand zijn die een geschil heeft dat door de rechter moet worden beslecht, zoals contractuele of eigendomskwesties.
  • Kan een eiser zich terugtrekken uit een rechtszaak?
    Ja, een eiser kan zich op eigen initiatief terugtrekken uit de rechtszaak door deze in te trekken, maar dit kan gevolgen hebben, bijvoorbeeld voor de kosten.