fijne geestigheid
Betekenis fijne geestigheid
Een subtiele, slimme of verfijnde vorm van humor of scherpzinnigheid.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met fijne geestigheid
De schrijver stond bekend om zijn fijne geestigheid die door velen werd bewonderd.
Uitspraak (fonetisch)
fɛinə xɛistəxhɛit (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: fij-ne gees-tig-heid
Synoniemen
- subtiele humor
- scherpzinnigheid
- kwinkslag
Woorden die beginnen of eindigen met "fijne geestigheid"
- fijngevoeligheid
- geestigste
- geestig
Etymologie
Het woord 'fijne' komt van het Middelnederlandse 'fijn', wat 'delicaat' betekent, en 'geestigheid' komt van het oude Germaanse 'gheest', wat 'levensprincipe' of 'verstand' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent 'fijne geestigheid'?
Het betekent een subtiele, slimme of verfijnde vorm van humor of scherpzinnigheid. - Is fijne geestigheid altijd positief?
Ja, het duidt meestal op een positieve eigenschap of vaardigheid in humor. - Waar komt het woord vandaan?
Het komt uit het Middelnederlands en Germaans, zoals veel Nederlandse woorden. - Kan 'fijne geestigheid' ook sarcastisch zijn?
Ja, het kan subtiliteit en verfijning in sarcasme bevatten, afhankelijk van de context. - Hoe gebruik je 'fijne geestigheid' in een zin?
Je kunt zeggen: 'De cabaretier stond bekend om zijn fijne geestigheid die het publiek wist te waarderen.'