inductief
Betekenis inductief
Een manier van redeneren waarbij men van specifieke gevallen naar een algemeen principe gaat.
Woordsoort
bijvoeglijk naamwoord
Voorbeeldzin met inductief
De onderzoeker gebruikte een inductieve methode om tot een conclusie te komen.
Uitspraak (fonetisch)
ɪnˈdʏktif (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: in-duc-tief
Synoniemen
- afleidend
- redenerend
- concluderend
Woorden die beginnen of eindigen met "inductief"
- inductie
- inductor
- induceren
Etymologie
Afgeleid van het Latijnse 'inductivus', dat betrekking heeft op inductie of afleiden.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen inductief en deductief redeneren?
Inductief redeneren gaat van specifieke voorbeelden naar een algemene conclusie, terwijl deductief redeneren van een algemene stelling naar specifieke gevallen gaat. - Waar wordt inductief redeneren vaak toegepast?
Inductief redeneren wordt vaak gebruikt in de wetenschappen om hypotheses te vormen en nieuwe theorieën te ontwikkelen. - Is inductief redeneren betrouwbaar?
Inductief redeneren kan leiden tot waarschijnlijke, maar niet altijd zekere conclusies, omdat het gebaseerd is op de observatie van specifieke gevallen. - Welke vakgebieden maken gebruik van inductief redeneren?
Vakgebieden zoals de wetenschappen, criminologie en marktonderzoek maken vaak gebruik van inductief redeneren. - Hoe verhoudt inductief redeneren zich tot de wetenschappelijke methode?
Inductief redeneren is een belangrijk onderdeel van de wetenschappelijke methode bij het vormen van hypothesen op basis van waarnemingen.