pin

Betekenis pin

Een klein, dun staafje van metaal of kunststof dat wordt gebruikt om dingen samen te houden of te bevestigen.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met pin

Ze gebruikte een pin om het briefje aan het prikbord te bevestigen.

Uitspraak (fonetisch)

/pɪn/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: pin (geen afbreking mogelijk)

Synoniemen

  • speld
  • pinnetje
  • nagel

Woorden die beginnen of eindigen met "pin"

  • pincode
  • pinnen
  • speldenprik

Etymologie

Afgeleid van het Engelse 'pin', dat zijn oorsprong heeft in het Latijn 'penna' wat veer betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een pin in de context van elektronica?
    In elektronica is een pin een metalen pen of uitsteeksel dat wordt gebruikt om verbinding te maken met een elektrische component of schakeling.
  • Is een pin hetzelfde als een naald?
    Nee, een pin is meestal korter en dikker dan een naald, die bedoeld is voor naaien.
  • Wat betekent PIN als acroniem?
    PIN staat voor Personal Identification Number, vaak gebruikt in de context van bankpassen.
  • Hoe wordt een pin gebruikt in de context van mode?
    In mode wordt een pin vaak gebruikt als accessoire, zoals een broche of een decoratieve speld.
  • Hoe verschilt een pin van een schroef?
    Een pin wordt niet gedraaid om bevestigd te worden, terwijl een schroef dat wel wordt om te boren of te bevestigen in materialen.