klungel
Betekenis klungel
Iemand die onhandig is of dingen slecht uitvoert.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met klungel
Hij is een echte klungel als het gaat om klusjes in huis.
Uitspraak (fonetisch)
[ˈklʏŋɣəl] (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: klu•ngel
Synoniemen
- onhandige
- sufferd
- kluns
Woorden die beginnen of eindigen met "klungel"
- klungelen
- klungelig
- geklungel
Etymologie
Het woord 'klungel' is van Nederlandse oorsprong en waarschijnlijk een variant van het woord 'kluns', met een dezelfde betekenis.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'klungel' en 'kluns'?
Beide woorden betekenen ongeveer hetzelfde en kunnen door elkaar worden gebruikt, maar 'kluns' wordt vaker in informele contexten gebruikt. - Is 'klungel' een beledigende term?
'Klungel' wordt vaak in een luchtige of plagerige context gebruikt, maar kan als licht beledigend worden ervaren als het de bedoeling is iemand belachelijk te maken. - Kan 'klungel' ook een werkwoord vormen?
Ja, het werkwoord dat aan het zelfstandig naamwoord 'klungel' verwant is, is 'klungelen'. - Wat betekent 'geklungel'?
'Geklungel' verwijst naar het onhandige gedrag of de handelingen die door een klungel worden uitgevoerd. - Wordt het woord 'klungel' vaak gebruikt in de Nederlandse taal?
Ja, 'klungel' is een relatief veelgebruikt woord in informele gesprekken om iemand te beschrijven die niet handig is.