ophef
Betekenis ophef
een opschudding of tumult, vaak van korte duur en over een betrekkelijk onbeduidend onderwerp
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met ophef
Er was veel ophef over de beslissing om het park te sluiten.
Uitspraak (fonetisch)
ɔpˈhɛf (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: op-hef
Synoniemen
- commotie
- rumoer
- heisa
Woorden die beginnen of eindigen met "ophef"
- opheffen
- opheffer
- ophefmakend
Etymologie
Afgeleid van het werkwoord 'opheffen', wat oorspronkelijk 'iets op een hogere plaats brengen' betekende.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen ophef en commotie?
Ophef en commotie betekenen beide een opschudding, maar ophef wordt vaker gebruikt voor tijdelijke en minder belangrijke kwesties. - Is ophef negatief?
Ophef heeft vaak een negatieve bijklank omdat het verwijst naar drukte of rumoer over weinig betekenisvolle zaken. - Kan ophef voor iets positiefs worden gebruikt?
Ja, ophef kan ook een positieve lading hebben, bijvoorbeeld bij onverwachte of verheugende gebeurtenissen die tijdelijk veel aandacht trekken. - Hoe gebruik je ophef in een zin?
Ophef gebruik je als zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld: 'De nieuwe wetgeving zorgde voor veel ophef onder de bevolking.' - Komt ophef ook in andere talen voor?
Hoewel direct vergelijkbare termen moeilijk te vinden zijn, hebben veel talen hun eigen equivalenten voor situaties van opschudding of tumult.