onschuldigheid

Betekenis onschuldigheid

De staat of eigenschap van onschuldig zijn; het niet schuldig zijn aan een strafbaar feit of het ontbreken van kwaadheid en zondigheid.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met onschuldigheid

De onschuldigheid van het kind bleek uit zijn oprechte glimlach.

Uitspraak (fonetisch)

on-schul-di-geid (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: on-schul-di-geid

Synoniemen

  • onschuld
  • naïviteit
  • zuiverheid

Woorden die beginnen of eindigen met "onschuldigheid"

  • onschuldig
  • onschuldbewijs
  • schuldigheid

Etymologie

Afgeleid van het Oudnederlandse woord 'onschuldich', wat vrij van schuld betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent onschuldigheid?
    Onschuldigheid betekent de staat van niet schuldig zijn of het ontbreken van kwaad of zonde.
  • Is onschuldigheid hetzelfde als naïviteit?
    Hoewel ze vergelijkbaar kunnen zijn, verwijst naïviteit meer naar een gebrek aan ervaring of kennis, terwijl onschuldigheid de afwezigheid van schuld of kwaad aanduidt.
  • Kan onschuldigheid verloren gaan?
    Ja, door ervaringen of kennis kan iemand zijn onschuldigheid verliezen.
  • Wordt onschuldigheid altijd positief gezien?
    Vaak wel, als teken van zuiverheid, maar in sommige contexten kan het negatief worden bekeken als naïviteit.
  • Hoe wordt onschuldigheid weergegeven in de kunst?
    In de kunst wordt onschuldigheid vaak gesymboliseerd door bijvoorbeeld witte kleuren of kinderlijke motieven.