wild
Betekenis wild
Levend in de natuur zonder door mensen verzorgd of beheerst te worden; onbeheerste of ruige gebieden of omstandigheden.
Woordsoort
bijvoeglijk naamwoord
Voorbeeldzin met wild
We zagen veel wilde dieren tijdens onze safari in Afrika.
Uitspraak (fonetisch)
vɪlt (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: wild (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- natuurlijk
- ongetemd
- ongecultiveerd
Woorden die beginnen of eindigen met "wild"
- wildzwijn
- wildebeest
- wildernis
Etymologie
Afgeleid van het Oudnederlands 'wild', verwant aan het Duits 'wild' en Engels 'wild'.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'wild' en 'tamme' dieren?
Wilde dieren leven in hun natuurlijke omgeving zonder menselijk ingrijpen, terwijl tamme dieren door de mens worden verzorgd en beheerst. - Kan 'wild' ook als zelfstandig naamwoord worden gebruikt?
Ja, 'wild' kan ook als zelfstandig naamwoord worden gebruikt om het vlees van wilde dieren aan te duiden, bijvoorbeeld 'wilde zwijnen' of 'hertenvlees'. - Hoe gebruik je 'wild' in een figuurlijke zin?
'Wild' kan figuurlijk worden gebruikt om iets aan te duiden dat chaotisch of ongecontroleerd is, zoals 'een wilde discussie'. - Is 'wild' altijd negatief van betekenis?
Nee, 'wild' kan zowel positieve als negatieve connotaties hebben, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt. - Komt het woord 'wild' in andere talen voor?
Ja, het woord 'wild' komt in verschillende Germaanse talen voor, waaronder Duits en Engels, met vergelijkbare betekenissen.