zant
Betekenis zant
Zant is een oude spelling van het woord 'zand', dat verwijst naar de verzameling van kleine korrels die voornamelijk uit silica bestaan en op stranden, in rivieren of woestijnen voorkomen.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met zant
Volgens oude teksten waren de duinen bedekt met fijn zant.
Uitspraak (fonetisch)
[zant] (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: zant (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- zand
- grond
- aardkorrel
Woorden die beginnen of eindigen met "zant"
- zandloper
- zandbak
- zandas
Etymologie
Het woord 'zant' is een historische of verouderde spelling van 'zand', afkomstig uit het Oudnederlands en gerelateerd aan vergelijkbare woorden in andere Germaanse talen.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'zant' en 'zand'?
'Zant' is een verouderde spelling van 'zand'. In moderne Nederlandse spelling wordt 'zand' gebruikt. - Wordt het woord 'zant' nog steeds gebruikt?
Het woord 'zant' wordt niet meer in de huidige Nederlandse spelling gebruikt; 'zand' is de correcte moderne spelling. - Is er een regionaal verschil in het gebruik van 'zant'?
Tegenwoordig wordt 'zand' in heel Nederland en Vlaanderen gebruikt; 'zant' komt vooral voor in historische teksten. - Komt de spelling 'zant' in dialecten voor?
In sommige dialecten kan 'zant' nog voorkomen, maar het is steeds zeldzamer. - Waar kwam de verouderde spelling 'zant' vandaan?
Het is een historische versie van het woord 'zand', die in oude teksten en spellingen voorkwam.