punk

Betekenis punk

Een muziekstroming en bijbehorende subcultuur die in de jaren 70 ontstond, gekenmerkt door rauwe energie, eenvoud en een doe-het-zelf mentaliteit.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met punk

De punkband speelde een energiek concert dat het publiek wild deed dansen.

Uitspraak (fonetisch)

/pʌŋk/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: punk (geen afbreking mogelijk)

Synoniemen

  • punkrock
  • punker
  • rebels

Woorden die beginnen of eindigen met "punk"

  • punker
  • punkstijl
  • cyberpunk

Etymologie

Afkomstig uit het Engels, waar het oorspronkelijk 'nietsnut' of 'oproerkraaier' betekende, maar in de jaren 70 evolueerde naar de naam voor de muziek- en subcultuur.

Veelgestelde vragen

  • Wat zijn de kenmerken van punkmuziek?
    Punkmuziek kenmerkt zich door simpele en krachtige akkoorden, snelle tempo's, en vaak maatschappijkritische teksten.
  • Wanneer ontstond punk?
    Punk ontstond in de vroege jaren 70 in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.
  • Welke invloed heeft punk gehad op andere muziekgenres?
    Punk heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van diverse muziekgenres, waaronder grunge, alternatieve rock, en hardcore punk.
  • Wat is de doe-het-zelf mentaliteit binnen punk?
    De doe-het-zelf mentaliteit in punk betekent dat artiesten en fans vaak zelf muziek uitbrengen, evenementen organiseren en kleding maken, zonder afhankelijk te zijn van traditionele commerciële middelen.
  • Welke bekende punkbands zijn er?
    Bekende punkbands zijn onder andere The Ramones, Sex Pistols, en The Clash.