weemoedigheid
Betekenis weemoedigheid
Een zachte, melancholische stemming waarbij men terugdenkt aan het verleden met een gevoel van droefheid en gemis.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met weemoedigheid
Bij het horen van het oude liedje voelde hij een sterke weemoedigheid opkomen.
Uitspraak (fonetisch)
ˈweːmudəɦɛit (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: wee-moe-dig-heid
Synoniemen
- melancholie
- heimwee
- nostalgie
Woorden die beginnen of eindigen met "weemoedigheid"
- weemoedig
- weemoedigst
- weemoederen
Etymologie
Afgeleid van het Middelnederlandse 'wēmodich', wat 'bedroefd' of 'neerslachtig' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen weemoedigheid en melancholie?
Hoewel beide termen een droevige stemming beschrijven, gaat weemoedigheid vaak gepaard met nostalgie, terwijl melancholie meer over het algemeen droefgeestigheid beschrijft. - Hoe gebruik je weemoedigheid in een zin?
Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'De weemoedigheid overviel me toen ik door mijn oude fotoalbums bladerde.' - Is weemoedigheid een positieve of negatieve emotie?
Weemoedigheid is niet strikt positief of negatief; het is een mengeling van droefheid en plezierige herinneringen. - Komt weemoedigheid vaak voor in de literatuur?
Ja, het is een veelvoorkomend thema in literatuur en poëzie, vaak om gevoelens van verlies en herinnering te beschrijven. - Wat zijn de oorzaken van weemoedigheid?
Weemoedigheid kan worden veroorzaakt door het terugdenken aan het verleden, verlies van dierbaren, verandering van situaties of gewoon het luisteren naar muziek die herinneringen oproept.