worsteling
Betekenis worsteling
een intensieve fysieke of mentale strijd om iets te overwinnen of te bereiken.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met worsteling
Na een lange worsteling met zijn geweten besloot hij de waarheid te vertellen.
Uitspraak (fonetisch)
vɔrstəˌlɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: wor-ste-ling
Synoniemen
- strijd
- gevecht
- strijdlust
Woorden die beginnen of eindigen met "worsteling"
- worstel
- worstelaar
- worstelen
Etymologie
Afgeleid van het Middelnederlandse 'worstelinghe', gerelateerd aan 'worstelen', dat teruggaat tot het Oudnederlandse 'wursten'.
Veelgestelde vragen
- Is 'worsteling' altijd fysiek van aard?
Nee, een worsteling kan zowel fysiek als mentaal van aard zijn. - Wat is het verschil tussen 'worsteling' en 'strijd'?
Een worsteling impliceert vaak een persoonlijke, intensieve inspanning, terwijl een strijd meer algemeen gebruikt wordt voor gevechten of conflicten, zowel fysiek als ideologisch. - Kun je 'worsteling' gebruiken in een zakelijke context?
Ja, bijvoorbeeld om aan te geven dat er moeite nodig was om een zakelijke uitdaging te overwinnen. - Heeft 'worsteling' een negatieve connotatie?
Het woord kan een negatieve connotatie hebben als het een moeizaam proces beschrijft, maar kan ook positief zijn als het staat voor persoonlijke groei en doorzettingsvermogen. - Komt 'worsteling' alleen voor in het Nederlands?
Hoewel 'worsteling' als woord specifiek Nederlands is, komen vergelijkbare concepten in veel talen voor.