wuifen
Betekenis wuifen
Met de hand zwaaien als groet of afscheid.
Woordsoort
werkwoord
Voorbeeldzin met wuifen
Hij stond op het perron en wuifde naar de vertrekkende trein.
Uitspraak (fonetisch)
ˈʋœy̯.fə(n) (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: wuif-en
Synoniemen
- zwaaien
- naar iemand seinen
- handgebaar maken
Woorden die beginnen of eindigen met "wuifen"
- wuivend
- wuiverig
- wuif
Etymologie
Afgeleid van het Middelnederlandse 'wuven', verwant met het Duitse 'weifen'.
Veelgestelde vragen
- Is 'wuifen' een formeel of informeel woord?
'Wuifen' kan zowel formeel als informeel worden gebruikt, afhankelijk van de context. - Wat is het verschil tussen 'wuiven' en 'zwaaien'?
'Wuiven' is specifieke handbeweging als groet, terwijl 'zwaaien' algemener kan zijn. - Kan 'wuifen' ook figuurlijk worden gebruikt?
Ja, bijvoorbeeld: 'een kans wuiven' betekent een kans laten schieten. - Welke tijdsvormen heeft 'wuifen'?
'Wuiven' wordt vervoegd als wuifde (verleden tijd) en heeft gewuifd (voltooid deelwoord). - Komt 'wuifen' in andere talen voor?
In het Duits is een vergelijkbaar woord 'weifen', dat een vergelijkbare betekenis heeft.