polynoom

Betekenis polynoom

Een wiskundige expressie bestaande uit een som van termen die elk bestaan uit een constante vermenigvuldigd met een variabele tot een niet-negatieve exponent.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met polynoom

De functie f(x) = 4x^3 + 3x^2 - 2x + 5 is een polynoom.

Uitspraak (fonetisch)

po-ly-noom (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: po-ly-noom

Synoniemen

  • veelterm
  • polynomium

Woorden die beginnen of eindigen met "polynoom"

  • polynoomfunctie
  • polynomiaal

Etymologie

Het woord 'polynoom' komt van het Griekse 'poly', dat 'veel' betekent, en 'nomos', dat 'deel' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is de graad van een polynoom?
    De graad van een polynoom is de hoogste exponent van de variabele in de polynoom.
  • Kunnen polynomen constant zijn?
    Ja, een constante waarde kan worden beschouwd als een polynoom met graad 0.
  • Hoe herken je een polynoom?
    Een polynoom herken je aan de vorm ax^n + bx^(n-1) + ... + zx^0, waarbij a, b, ..., en z coëfficiënten zijn en n een niet-negatief geheel getal.
  • Wat is het verschil tussen een polynoom en een monoom?
    Een monoom is een enkele term in de vorm ax^n, terwijl een polynoom een som is van een of meer van dergelijke termen.
  • Waar worden polynomen voor gebruikt?
    Polynomen worden veel gebruikt in wiskunde, natuurkunde, economie en andere velden voor het modelleren en oplossen van problemen.