kerkklok
Betekenis kerkklok
Een klok, meestal groot en van brons, die in of bij een kerkgebouw hangt en wordt geluid voor verschillende doeleinden zoals het aangeven van de tijd, het oproepen tot de dienst, of het markeren van ceremonies.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met kerkklok
De kerkklok luidde om twaalf uur 's middags voor de dagelijkse eucharistieviering.
Uitspraak (fonetisch)
ˈkɛrkklɔk (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: kerk-klok
Synoniemen
- klok
- bel
- klokketoren
Woorden die beginnen of eindigen met "kerkklok"
- kerktorenspits
- kerkkoor
- klokkenspel
Etymologie
Het woord 'kerkklok' is een samenstelling van 'kerk', dat afkomstig is van het Griekse 'kuriakon' (het huis van de heer), en 'klok', dat uit het Oudnoorse 'klokka' komt, verwijzend naar een halfronde belvorm.
Veelgestelde vragen
- Wat is het doel van een kerkklok?
Een kerkklok wordt gebruikt om de tijd aan te geven, mensen op te roepen voor kerkdiensten en om ceremonies en bijzondere momenten te markeren. - Hoe wordt een kerkklok geluid?
Een kerkklok kan worden geluid door een hamermechanisme dat automatisch of handmatig in beweging wordt gezet, of door aan een touw te trekken dat met de klok verbonden is. - Waarom hangen kerkklokken vaak in een toren?
Kerkklokken hangen vaak in een toren zodat het geluid zich verder kan verspreiden en beter hoorbaar is voor de omliggende gemeenschap. - Zijn kerkklokken altijd van brons gemaakt?
Hoewel de meeste kerkklokken traditioneel van brons zijn, kunnen ze ook van andere metalen gemaakt zijn, afhankelijk van het ontwerp en de beschikbaarheid van materialen. - Hebben alle kerken een kerkklok?
Niet alle kerken hebben een kerkklok, vooral moderne of kleinere kerken kunnen ervoor kiezen geen fysieke klok te hebben.